1. Die meganisme om likiditeit te verbeter

Verminder inkviskositeit

SAIB, as 'n polimeerplastiseerder, kan tussen inkmolekulêre kettings geplaas word om molekulêre spasi?ring te vergroot, wat intermolekulêre wrywingsweerstand effektief verminder en ink makliker maak om te versprei en te vloei onder drukdruk. Byvoorbeeld, in offsetdruk kan hierdie kenmerk die behoefte aan drukdrukaanpassing verminder en inkkleur-ongelykheid wat deur ongelyke druk veroorsaak word, vermy.

?

Optimaliseer nivelleringseienskappe

Die polêre groepe van SAIB vorm waterstofbindings met die inkhars, wat 'n stabiele molekulêre netwerkstruktuur vorm wat nie net die vloeitempo van ink beheer nie, maar ook die eenvormige uitbreiding van die inklaag op die oppervlak van die substraat bevorder, wat defekte soos lemoenskilpatrone op die gedrukte oppervlak verminder.

?

Pas emulsiestabiliteit aan

Die hidrofobiese eienskappe van SAIB kan oormatige emulsifisering van ink onder die werking van 'n bevochtigingsoplossing onderdruk, interne fasestabiliteit van ink handhaaf en sodoende beheerbare vloeibaarheid handhaaf.

?

2, Die meganisme om glans te verbeter

Vorm 'n digte inkfilm

SAIB bevorder harskruisbinding tydens inkdroging, wat 'n deurlopende en gladde inkfilmoppervlak vorm en die spie?lweerkaatsingsvermo? van lig verbeter. Die optimale glans word bereik wanneer die inkfilmdikte beheer word teen 3-5 μm, aangesien oormatige dikte kan lei tot verhoogde diffuse weerkaatsing.

?

Sinergistiese verbetering van harsglans

Wanneer dit met akrielhars en ander substrate gekombineer word, verbeter SAIB die re?lmatigheid van harsrangskikking deur intermolekulêre kragte, wat die oppervlakruheid (Ra-waarde) van die inkfilm tot onder 0.1 μm verminder, wat die weerkaatsingsdoeltreffendheid in die ho? ligarea aansienlik verbeter.

?

Regulering van pigmentverspreiding

Die esterstruktuur van SAIB kan pigmentdeeltjies inkapsel om steriese hindernis te vorm, wat pigmentaggregasie en sedimentasie voorkom. Wanneer die pigmentdeeltjiegrootte binne die reeks van 0.2-1 μm beheer word, kan dit kleurversadiging verseker en die verlies aan oppervlakligverstrooiing verminder.