O método tradicional de produción de inositol é a hidrólise por presión. Debido aos anos de experiencia na produción industrial, o método de hidrólise a presión é a principal tecnoloxía de proceso adoptada polos fabricantes nacionais e mellorouse continuamente na produción. O proceso xeral do método de hidrólise a presión é o seguinte: fitina (hidrólise) → solución de hidrólise (neutralización, filtración) → solución de inositol (eliminación e concentración de impurezas, centrifugación por cristalización) → inositol bruto (disolución e eliminación de impurezas, centrifugación por cristalización) → produto fino. Entre eles, a hidrólise e o refinado son os dous pasos fundamentais.
Hidrólise de fitato de sodio
Usando auga empapada de millo como materia prima, o fitato de sodio prodúcese mediante un método de adsorción de resina de intercambio iónico, e despois sométese a unha reacción de hidrólise a presión para producir inositol. Ao mesmo tempo que se produce inositol, a coprodución de hidróxeno fosfato disódico (a produción de hidróxeno fosfato disódico é aproximadamente 12 veces a do inositol) recupera eficazmente o fósforo orgánico dos grans, abrindo un novo cami?o para a recuperación de fósforo orgánico en produtos agrícolas e secundarios.
Descrición do proceso de produción: a auga de remollo do millo adsorbe a resina de intercambio iónico para obter unha certa concentración de solución de fitato de sodio, que se somete a unha reacción de hidrólise a presión para xerar inositol e fosfato de hidróxeno disódico. Despois dun certo tempo de reacción, o material é descargado, filtrado, arrefriado e cristalizado, o que resulta na precipitación de cristais de hidróxeno disódico. A solución de reacción de hidrólise dos cristais de fosfato dihidróxeno sódico refínase secuencialmente a través de resinas de intercambio aniónico e catiónico ata que a concentración de anións e catións na solución de reacción de hidrólise alcanza o estándar especificado. A solución de reacción de hidrólise refinada pódese concentrar e cristalizar para obter o produto acabado inositol. O rendemento de inositol está afectado principalmente por tres factores: tempo de reacción de hidrólise, presión de reacción de hidrólise e concentración de solución de fitato de sodio. Mediante experimentos ortogonais, as condicións de reacción óptimas para a reacción de hidrólise obtivéronse do seguinte xeito: tempo de hidrólise de 7-8 horas, concentración de fitato de sodio do 20%, presión de hidrólise de 1,5 MPa e rendemento medio de inositol que varía de 0,1544% a 0,1722%. Para observar o efecto de amplificación do reactor de hidrólise, o bloqueo do leito na torre de intercambio iónico industrial, os cambios na capacidade de intercambio e simular as condicións de operación de gran circulación utilizadas na fase de rexeneración de equipos industriais, realizouse unha proba piloto nun dispositivo cunha capacidade de procesamento de 600 m/a nas condicións de reacción anteriores. O rendemento medio de inositol é do 0,1601% (máis de 2,5 veces superior ao método do fitato de calcio, e a calidade do produto cumpre os distintos indicadores especificados na Farmacopea Nacional), o que é consistente cos datos das probas a pequena escala.
Método catalítico a presión atmosférica
O método catalítico a presión atmosférica é un novo método para producir inositol que foi desenvolvido recentemente e posto en produción industrial en China nos últimos anos. A súa hidrólise e refinado te?en características únicas. Características significativas:
(1) Reduce significativamente o investimento único en equipos e pode aforrar máis do 50% do investimento en equipos cando a escala é a mesma;
(2) O uso de catalizador de hidrólise de fitina acurta o ciclo de produción e mellora a taxa de utilización das materias primas;
(3) Mellorouse o proceso de refino, o que se traduce nun aumento da calidade e do rendemento do produto.
Proceso catalítico a presión atmosférica: engádese unha certa proporción de catalizador (composto por glicerol, urea e carbonato de calcio) a unha determinada concentración de solución de fitina a presión atmosférica e quéntase para a hidrólise. Despois da hidrólise, filtración, cristalización, secado e outros procesos, pódese obter inositol. Debido ás características inherentes do catalizador, o inositol pódese cristalizar dunha soa vez, obtendo produtos acabados de maior calidade e simplificando o proceso. Os catalizadores pódense reciclar.