? Conclusio principalis:

Tolerantia tractationi caloris consuetae: Polyglucosum stabile plerisque tractationibus caloris in processu ciborum tolerare potest, inter quas sunt coctio, pasteurizatio, sterilizatio altae temperaturae (UHT), vaporatio, frictio, et aliae temperaturae communiter adhibitae (plerumque ≤ 180°C).

Stabilitas structurae: Structura pectinica complexa, valde reticulata, resistentiam fortem degradationi thermali praebet.

Retentio functionis: Post calefactionem, functiones eius physiologicae ut fibra alimentaria (velut effectus praebiotici et regulatio glucosii sanguinis et lipidorum) plerumque non afficiuntur.

Aspectus et solubilitas: Calefactio plerumque non efficit obscurationem significantem coloris eius (levis caramelizatio vel reactio Maillard), nec solubilitatem eius significanter laedit (adhuc post refrigerationem dissolvi potest).

?? Explicatio specifica et fundamentum:

Resistentia altae temperaturae:

Polyglucosum stabile manet in temperaturis coquendi inter 160°C et 180°C sine decompositione significativa aut functionis amissione. Quam ob rem late adhibetur in rebus coctis, ut pane, crustulis, et libis dulcibus.

Sterilizationem instantaneam altae temperaturae (velut UHT, 135-150°C, paucis secundis) et condiciones sterilizationis (plerumque ≤ 121°C) sustinere potest.

Dum frigitur (temperatura olei plerumque est 160-190°C), dummodo tempus non nimis longum sit, structura eius tamen conservari potest.

Mechanismus stabilitatis:

Proprietas non reducens: Proprietas reducens extremitatis moleculae polysaccharidi modificata est (per actionem sorbitolis et acidi citrici), ita ut proclivitas ad reactionem Maillard (fuscationem a reactione inter saccharum, proteinum et aminoacidum causatam) et caramelizationem magnopere diminuatur. Haec est differentia principalis inter eam et glucosum vel saccharosum communem.

Vincula chemica fortia: Vincula glycosidica intra moleculam, necnon vincula reticulata ab acido citrico et sorbitolo formata, bonam stabilitatem thermalem habent.

Mutationes minores (non decompositio):

Color: Sub temperaturis altissimae vel calefactione diuturna (multo ultra condiciones processus consuetas), levissima fuscescentia fieri potest, sed haec multo minus manifesta est quam saccharosa vel sacchara reducentia et plerumque aspectum producti non afficit.

Viscositas/solubilitas: Leves mutationes viscositatis vel minima producta degradationis in solutionibus cum concentrationibus altis et temperaturis altis diuturnis generari possunt, sed hae paene neglegibiles esse possunt in dosibus typicis applicationis, et solubilitas post refrigerationem non afficitur.

Actio probiotica: Studia demonstraverunt etiam post curationem altae temperaturae (ut coctionem), facultatem eius ad incrementum probioticorum (ut bifidobacteriorum) promovendum bonam manere.

?? Casus extremi quibus cavendum est (insolitus):

Calor siccus >200°C/ustio diuturna: Sicut pleraque composita organica, cum temperaturis altissimae (velut supra 200°C) in ambiente caloris sicci diu exponitur (velut combustione directa), polydextrosum tandem carbonizabitur et putrescet, sed hoc non cadit in ambitum processus ciborum.

Acidum forte/alcali forte + temperatura alta: Quamquam bonam resistentiam acidorum et caloris intra ambitum pH cibi habet, temperatura alta diuturna cum valoribus pH extremis (velut acidum forte pH 12) hydrolysim partialem accelerare potest. Systema cibarium normale raro tales condiciones extremas attingit.

?? Summarium:

In operationibus communibus ciborum praeparandorum, coquendorum, et calefactionis domesticarum, polyglucosum stabilitatem thermalem excellentem habet nec decompositionem significantem subit. Eius facultas tolerandi curationem caloris consuetam una ex proprietatibus praecipuis est ad usum prosperum in amplissima varietate agrorum, inter quae potiones (lac UHT, succus sterilisatus), pistoria, dulcia, producta carnis, etc. Fabricatores eo confidenter uti possunt ad processus calefactionis in evolutione productorum.

?

Ergo, si polyglucosum addere cibo vel potionibus calefaciendis (velut panis faciendis, iusculis coquendis, potionibus calidis, cibis in vasis conservatis, etc.) cogitas, de calefactione quae putredinem et inefficaciam efficit sollicitari non debes.