Is het je opgevallen dat fruit eten nu net zoiets is als suiker eten? Watermeloen, meloen en druiven zijn zoetzoet, en de passievrucht, bekend om zijn zuur-zoete smaak, heeft een puur zoete variant. Ze worden zoeter, en ze zijn niet fruitig – zoet, zuur, fruitig. Dus wat is er gebeurd met de fruitige smaak uit mijn kindertijd? Is die vervangen door technologie en hard werken?

"Zoete Kritiek" Deze "zoete kritiek" begint met de edele vrucht. De laatste jaren zijn er steeds meer edele vruchten bijgekomen: bosbessen, avocado's, kiwi's, kersen... Ze zijn allemaal duurder dan de vorige, waarbij bosbessen 19,9 yuan kosten voor een klein doosje, gele kiwi's uit Nieuw-Zeeland 10 yuan kosten en Chileense kersen op hun hoogtepunt 75 yuan per stuk kosten. Ze zijn allemaal duur genoeg voor de middenklasse en duur genoeg voor het gewone volk. Naast de avocado's die op de fitnesslijst staan, hebben deze edele vruchten gemeenschappelijke voordelen: een groot formaat, een mooi uiterlijk en een hoge zoetheid. Kersen worden gesorteerd op basis van diameter, van klasse J tot klasse JJJ, hoe hoger de klasse, hoe duurder. Rode aardbei is het uiterlijk van deze categorie, met een heldere kleur en een "robijnrode" kleur. De laatste jaren zijn er kleine bosbessen van 24 mm groot verschenen, de zogenaamde "Big MAC", die in de supermarkt wel 30 yuan per doos kosten en die naar zoete druiven smaken.

Met "groter, zoeter en mooier" worden edele vruchten geleidelijk aan geliefd bij consumenten en neemt ook de export ervan toe. De afgelopen zeven jaar is de export van Chileense kersen naar China met een gemiddeld jaarlijks percentage van ongeveer 29% gegroeid. In 2023 exporteerde Nieuw-Zeeland 104.000 ton kiwi's naar China, met een totale waarde van 3,16 miljard yuan. Net als de rijzende sterren van de idoolindustrie, "wijzigen" ook de zeer gewilde edele vruchten stilletjes de industrienormen. Zo kregen steeds meer fruitsoorten klassen, de Tunesische granaatappel met zachte pit zelfs vijf klassen; geleidelijk ontstonden er vruchten met namen: superzoete banaan, honingzoete pruim, zwarte ananas, Zhangji-aardbei, Kylin-watermeloen, Yangshan-perzik... Ook de zoetheid van het fruit wordt in dit proces geleidelijk verbeterd. In 2009 bedroeg het gemiddelde suikergehalte van de zeven pitloze watermeloenvari?teiten op de markt minder dan 10%, en het hoogste suikergehalte was slechts 11,7%. Tegenwoordig zijn er veel dessertvari?teiten, zoals 8424, Kirin en Early Spring Carbine, met een suikergehalte tot wel 13,5% in 2K-centra in de Verenigde Staten. In de jaren negentig bedroeg het suikergehalte van de rotsoranje ongeveer 7%, en de laatste jaren is het suikergehalte van de Prince-sinaasappel zelfs 11%. Zelfs minder zoete bosbessen bevatten vijf keer zoveel suiker als 10 jaar geleden. Over het algemeen is het fruitareaal verfijnd en ge?ndexeerd. Naast de aanwezigheid van edele vruchten hebben ook honderden boomgaarden verschillende bijdragen geleverd. Op basis van smaak heeft Baiyuoru een vierniveaus kwaliteitsclassificatiesysteem voor fruit ontwikkeld, namelijk signatuur-, A-, B- en C-klassen, met specifieke parameters zoals 'vier graden, één veiligheid', dat wil zeggen suikerzuurgraad, versheid, knapperigheid, malsheid, smaak en veiligheid, aangevuld met grootte, kleur, defecten, enzovoort.

De stap staat ook bekend als de eerste volledige standaard in de fruitsector. Hoe zag fruit er vroeger uit? Iedereen heeft er zijn eigen mening over. Er zijn nu uniforme standaarden voor goed fruit, met objectieve gegevens over grootte, vorm en zoetheid. Dit verandert de keuze van de consument; indicatoren zijn immers intu?tiever dan fruitsmaak. Neem bijvoorbeeld kiwi's: in supermarkten en fruitwinkels is de gele kiwi van Jia Pei altijd het duurst en wordt altijd op de aanbevolen positie geplaatst, waardoor mensen onbewust denken dat grotere, vollere en gladdere kiwi's de beste kwaliteit zijn. Tegelijkertijd ziet de productie ook doelstellingen voor verbetering. Veredeling is de belangrijkste manier, bekend als "hexagonale longan", "broze honing", met een suikergehalte tot 20-24%. Dit is een nieuwe kruising van longan en lychee, ontwikkeld door het team van professor Liu Chengming aan de Zuid-Chinese Landbouwuniversiteit. Steeds geavanceerdere teelttechnieken dragen ook bij. Het mengen van meststoffen, het verbeteren van de bodem en het vergroten van het temperatuurverschil tussen dag en nacht helpen allemaal om suikers in het fruit op te slaan. We kunnen zeggen dat de populariteit van edele vruchten de "goede fruit"-versie heeft getroffen. Consumenten zien de hoge kwaliteit, de productie-eindstand ziet de winst, het evenwicht tussen vraag en aanbod en vervolgens ontwikkelt de hele fruitmarkt zich, onder de samenwerking van beide partijen, in de richting van "high sweet".

Maar markten kunnen uit de hand lopen. Een klassiek voorbeeld is de Sunshine-roos, die in slechts zeven jaar tijd van zeldzaam naar overvloedig, van zoet naar saai gaat. Rond 2016 werd de Sunshine-roos verkocht voor 300 yuan per tros vanwege de kleine opbrengst, het knapperige en zoete vruchtvlees en het rozenaroma, waardoor hij de "Hermes in de druivenindustrie" werd genoemd. De hoge prijs heeft de druivenindustrie een rijke mythe gemaakt, de industrie verspreidde het volgende nieuws: Shaanxi Weinan, een boer met 5 hectare druiven, behaalde een nettowinst van 680.000 yuan. Voor fruittelers zijn hoge winsten de beste drijfveer, samenvallend met de lokale teelttechnologie van Sunshine-rozen. In 2016 was de Sunshine-roos eindelijk volwassen. Deze vari?teit plukt de grond niet, dus is er een enorme nationale aanplantcampagne gestart. Dit jaar is het binnenlandse areaal voor Sunshine-rozen slechts 100.000 mu, wat neerkomt op zeldzame voor kostbare soorten. Tegen 2021 zal de cultivar zich over het hele land hebben verspreid en zal hij tot in het noorden in Shaanxi, Ningxia en Xinjiang, en tot in het zuiden in Guangxi, Hunan en Yunnan worden geteeld. Volgens het "2022 China Sunshine Rose Grape Industry Data Analysis Report", uitgegeven door Cloud Fruit Industry Brain, bedraagt ??het nationale areaal voor Sunshine Roses in 2021 ongeveer 312.100 mu, een stijging van 211,79% in vijf jaar tijd.

Om te concurreren op de markt, begonnen sommige mensen verschillende routes te bewandelen - grote hoeveelheden en lage prijzen, over het algemeen een productie per hectare van ongeveer 1360 kg. Sommige fruittelers verhoogden de productie per hectare tot 2700 kg of zelfs 4500 kg. Wat als we de productie verhogen? Bulking agent is een goed hulpmiddel; na overmatig gebruik is de kop van de zonneroos vol genoeg en open, maar hij is hol. Oorspronkelijk, onder invloed van wetenschap, technologie en intensieve activiteit, konden de vruchten de normale groeiperiode niet voltooien en niet voldoende voedingsstoffen uit de bodem opnemen, wat resulteerde in onvolledige groei. Om zo snel mogelijk op de markt te kunnen komen, hebben sommige fruittelers rijpingsmiddelen gebruikt om de rijping van het fruit te versnellen. Op de markt, zodra iemand begint te concurreren met een lage prijs, zullen er meer mensen zijn die concurreren met een lagere prijs, en de markt voor koffie en melkthee is slechter, wat leidt tot een resultaat: de prijs van zonneroosjes wordt steeds lager en de kwaliteit wordt steeds slechter. Uiteindelijk werden "belachelijk zoet" en "geen aroma" mainstream, en in 2023 viel dit fruit van de troon. Zodra ze beginnen te bezuinigen, zullen telers er meer vinden. Naast uitbreidingsmiddelen en rijpingsmiddelen zijn er ook zoetstoffen en ontzuurders. Of je nu op Pin-duo of Alibaba zoekt naar "fruit sweetener", je vindt er veel producten, de reclameslogan is ook erg aantrekkelijk: een spray is erg zoet; zoetekauwen, zoeten bij meer dan 15 graden. Waarom zouden enthousiaste fruittelers de moeite nemen om te telen als ze een kortere weg kunnen nemen? De bredere context is dat China een grote fruitconsument is. Gegevens van Frost & Sullivan tonen aan dat de omvang van de Chinese fruitmarkt in 2021 1,22 biljoen yuan bedraagt, en naar verwachting zal de omvang van de industrie in 2026 groeien tot 1,8 biljoen yuan.