Polydextrose is een soort in water oplosbare voedingsvezel, een D-dextrosepolymeer gevormd uit glucose, sorbitol en citroenzuur, dat volgens een specifieke verhouding wordt verhit tot een gesmolten mengsel en vervolgens onder vacuüm wordt gecondenseerd. Het is een speciale koolhydraat met weinig calorie?n, geen suiker, een lage glycemische index, stabiliteit en een hoge tolerantie, en prebiotische eigenschappen. De fysiologische eigenschappen, zoals het reguleren van de gastro-intestinale micro-ecologische omgeving, ontlasting en het voorkomen van darmziekten, maken het een veelgebruikte stof in diverse voedingsmiddelen, met name functionele voedingsmiddelen met weinig energie en veel vezels. In de antwoordbrief van het Food Department van de National Health and Family Planning Commission over kwesties met betrekking tot polydextrose (National Health Food Evaluation Memo (2014) nr. 241), wordt erop gewezen dat polydextrose kan worden beheerd als een gangbare voedselgrondstof. Als levensmiddelenadditief of voedingsverrijkingsmiddel moet het voldoen aan de bepalingen van de nationale norm GB2760 of GB14880.

Farmacologische werking

1. Laagenergetische polyglucose is het product van willekeurige polymerisatie, met vele soorten glucosidebindingen en een complexe moleculaire structuur. Het is moeilijk te verteren en te gebruiken door mens en dier, waardoor het een lage warmteontwikkeling heeft. Een groot aantal dier- en mensexperimenten hebben bevestigd dat polyglucose een lage calorische waarde heeft, ongeveer 1 kcal/g. Het voeren van ratten met 14C-gemerkte polyglucose toonde aan dat ongeveer 60% tot 70% van de polyglucose niet werd omgezet in bruikbare energie en ongeveer 30% in verbruikte energie. 2. Behoud een gezonde darmfunctie en voorkom constipatie. Omdat polyglucose goed water vasthoudt, verhoogt onverteerde polyglucose de darmmotiliteit en ontlasting. Tegelijkertijd kan een deel van de polyglucose in de dikke darm worden gefermenteerd en gebruikt door bifidobacterium en andere nuttige bacteri?n om een ??grote hoeveelheid korteketenvetzuren te produceren, die de intestinale p en H kunnen verlagen, de intestinale peristaltiek kunnen stimuleren, de vochtigheid van de ontlasting kunnen verhogen en een bepaalde osmotische druk kunnen handhaven, waardoor de intestinale omgeving in beide richtingen wordt gereguleerd en het optreden van constipatie wordt voorkomen. 3. Polyglucose is een effectief prebioticum dat de balans van de darmflora reguleert. Na inname in het menselijk lichaam wordt het niet verteerd in het bovenste deel van het maag-darmkanaal en slechts gedeeltelijk gefermenteerd in het onderste deel van het maag-darmkanaal, wat de proliferatie van nuttige darmbacteri?n (bifidobacterium en Lactobacillus) bevordert en de groei van schadelijke bacteri?n zoals Clostridium en Bacteroides remt. Polyglucose wordt door nuttige bacteri?n gefermenteerd om korteketenvetzuren te produceren, zoals zuur en boterzuur, die de pH van de darm verlagen en infecties kunnen helpen bestrijden en het risico op kanker kunnen verminderen. 4. Verwijdert giftige stoffen uit het lichaam, vermindert het risico op darmkanker, verbetert de immuniteit Polyglucose kan de opname van giftige stoffen in de darm remmen en deze via de ontlasting uitscheiden om de ophoping van giftige stoffen in het lichaam te verminderen. 5. Bevordert de opname van minerale elementen Talrijke studies hebben aangetoond dat de inname van niet-verteerbare suikers de opname van calcium bij ratten kan bevorderen, waaronder verschillende suikeralcoholen, oligosachariden en polysachariden, dus niet-verteerbare suikers kunnen een gunstige rol spelen bij de opname en retentie van calcium in het menselijk lichaam. Polyglucose, als een niet-verteerbaar polysacharide, kan ook de calciumopname bevorderen. 6. Verbetert het lipidenmetabolisme, verlaagt triglyceriden en cholesterol Cholesterol is een in vet oplosbare stof die zich aan eiwitten bindt om lipoprote?nedeeltjes te vormen en in het bloed terechtkomt. Hoge cholesterolgehaltes in het menselijk bloed kunnen leiden tot arteriosclerose en hypertensie. Dierstudies hebben aangetoond dat polyglucose het transport van triglyceriden en cholesterol naar de mesenteriale lymfe kan voorkomen of verminderen en zo de absorptie van triglyceriden en cholesterol bij ratten kan verminderen. 7. Verminderde glycemische respons Di?ten rijk aan koolhydraten met een hoge glycemische index, zoals verschillende suikers en zetmeel, worden steeds vaker in verband gebracht met gezondheidsproblemen zoals obesitas en vroege diabetes type 2. Polyglucose is moeilijk opneembaar, de glycemische index is erg laag (ten opzichte van 4% tot 7% ??glucose), het is niet gemakkelijk om de bloedsuikerspiegel te verhogen na inname en stimuleert de insulinesecretie niet, wat zeer geschikt is voor diabetespati?nten. Polyglucose kan ook worden gebruikt om koolhydraten met een hoge glycemische index in verschillende voedingsmiddelen te vervangen, waardoor de algehele glycemische belasting van het eindproduct wordt verlaagd. Klinische experimenten toonden aan dat de glycemische index van het menselijk lichaam na inname van 12 g polyglucose en 50 g druiven 89% was (vergeleken met de glycemische index van 100% na inname van 50 g glucose), wat aangeeft dat polyglucose niet-insuline-afhankelijk is, en toonde ook aan dat polyglucose de absorptie van glucose in de dunne darm kan vertragen. Het kan worden veroorzaakt door de vertraging van de maaglediging als gevolg van de vulling van polyglucose en de toename van de dichtheid van de dunne darm. 8. Verhoog verzadiging, help gewichtsbeheersing Het aantal mensen dat lijdt aan obesitas neemt wereldwijd toe en caloriearme di?ten zijn een effectief middel voor gewichtsbeheersing. Polyglucose heeft een lagere calorische waarde, waardoor mensen het effect van verhoogde verzadiging kunnen bereiken onder de voorwaarde dat ze minder calorie?n innemen. Enerzijds kunnen caloriearme voedingsmiddelen geproduceerd met polyglucose het gevoel van verzadiging vergroten, zodat consumenten voorkomen dat ze langdurig honger hebben. Polyglucose kan ook de eetlust onderdrukken, de voedselinname verminderen en overtollig vet en energie uit het lichaam verwijderen. Aan de andere kant kan polyglucose ook een film vormen op de maag-darmwand, een deel van het vet in het voedsel omhullen, de vetopname in het spijsverteringskanaal beperken en de uitscheiding van lipiden bevorderen, waardoor vetophoping wordt verminderd en het gewicht onder controle wordt gehouden.