1. Stabiliteit en veiligheid

Trehalose is het meest stabiele type natuurlijke disacharide. Door zijn niet-reduceerbare eigenschappen is het uitstekend bestand tegen hitte, zuur en alkali. Wanneer het samen met aminozuren en eiwitten bestaat, vindt de Maillard-reactie niet plaats, zelfs niet bij verhitting. Het kan worden gebruikt voor de verwerking van voedsel, dranken, enz. die verhit moeten worden of bij hoge temperaturen moeten worden bewaard. Trehalose komt in de dunne darm van het menselijk lichaam terecht en wordt door trehalose-enzymen afgebroken tot twee glucosemoleculen, die vervolgens worden gebruikt door de stofwisseling van het lichaam. Het is een belangrijke energiebron en is gunstig voor de gezondheid en veiligheid van de mens.

2. Lage vochtopname

Trehalose heeft ook een lage hygroscopiciteit. Als trehalose langer dan een maand wordt bewaard op een plaats met een relatieve luchtvochtigheid van meer dan 90%, zal het nauwelijks vocht opnemen. Door de lage hygroscopiciteit van trehalose kan de toepassing ervan in dit soort levensmiddelen de hygroscopiciteit verminderen en de houdbaarheid van het product effectief verlengen.

3. Hoge glasovergangstemperatuur

Trehalose heeft een hogere glasovergangstemperatuur dan andere disachariden, die kan oplopen tot 115 °C. Door trehalose aan andere voedingsmiddelen toe te voegen, kan de glasovergangstemperatuur effectief worden verhoogd, waardoor de vorming van een glasachtige toestand wordt vergemakkelijkt. Deze eigenschap, gecombineerd met de technologische stabiliteit en lage vochtopname van trehalose, maakt het een eiwitrijk beschermend middel en een ideaal middel voor het behouden van de smaak bij sproeidrogen.

4. Niet-specifieke beschermende effecten op biomoleculen en levende organismen

Trehalose is een typische stressmetaboliet die door organismen wordt gevormd als reactie op externe omgevingsveranderingen en die het lichaam beschermt tegen agressieve externe omstandigheden. Trehalose kan ook worden gebruikt om DNA-moleculen in organismen te beschermen tegen door straling veroorzaakte schade. Exogene trehalose heeft ook niet-specifieke beschermende effecten op organismen. Het beschermingsmechanisme ervan wordt algemeen verondersteld te berusten op de sterke binding van watermoleculen door de lichaamsdelen die trehalose bevatten, die samen met membraanlipiden gebonden water bevatten, of trehalose zelf fungeert als een vervanger voor membraangebonden water, waardoor denaturatie van biologische membranen en membraaneiwitten wordt voorkomen.