Citicoline is een enkele nucleotide die bestaat uit nucle?nezuur
CiticolineCiphocholine is een enkelvoudige nucleotide, bestaande uit nucle?nezuur, cytosine, pyrofosfaat en choline. Het wordt voornamelijk gebruikt bij de klinische behandeling van diverse neurodegeneratieve aandoeningen, zoals de ziekte van Alzheimer, multiple sclerose, amyotrofische laterale sclerose, enzovoort. Studies hebben ook aangetoond dat citicoline de opname van dopamine en glutamaat in de hersenen kan verhogen, waardoor de cognitieve prestaties verbeteren. Ciphocholine kan ook de afgifte van vrije vetzuren verminderen en de activiteit van mitochondriale ATPase en Na+/K+ ATPase in celmembranen herstellen, waardoor hersenletsel wordt verlicht. De pathofysiologische mechanismen van neurodegeneratieve aandoeningen zijn echter complex en omvatten cholinerge defici?ntie, glutamaatexcitotoxiciteit, neuro-inflammatie, immuundysregulatie, een verminderd glucosemetabolisme en afbraak van de bloed-hersenbarrière.
Citicolinekan het celmembraan stabiliseren door stimulatie van S-adenosine-L-methionine, de dendrietcomplexiteit en de dichtheid van de spinosus-uitsteeksels in de structuur van motorische neuronen vergroten, de plasticiteit van zenuwen in niet-beschadigde gebieden verbeteren en functioneel herstel bevorderen.
Citicoline kan het gehalte aan in water oplosbaar lecithinefosfaat verlagen door de cholinefosfaatcytidylytransferase (CCT) te verhogen en de activiteit van secretoire fosfolipase A2 (PLA2) te remmen of de activering van PLA2 te remmen door TNF-a/IL-1b te remmen om het verlies van fosfolipiden te verminderen, waardoor de synthese van fosfolipiden wordt verhoogd en zenuwmembranen worden hersteld.
Citicoline kan ook de expressie van anti-apoptotische factoren zoals Bcl-2 verhogen en de afgifte van glutamaat remmen om de cytotoxiciteit te verminderen.
Ciphocholine bevordert een snelle reparatie van beschadigde celoppervlakken en mitochondriale membranen, zorgt voor een goede celdichtheid en biologische functie en vermindert de afgifte van vrije vetzuren, waardoor de giftige zuurstofmetabolieten en de productie van vrije radicalen worden verminderd.
Citicoline kan de vasopressine- en plasma-adrenotropinespiegels verhogen en de afgifte van groeihormoon, thyrotropine en lute?niserend hormoon stimuleren.
Er bestaan ??veel bereidingsmethoden voor citicoline natrium, maar er zijn drie hoofdmethoden.
Een daarvan is microbi?le fermentatie. Deze methode kent enkele problemen, zoals een lage productconcentratie en een onstabiele opbrengst.
Een daarvan is organische chemische synthese. Deze methode kent enkele problemen, zoals de moeilijkheid om het product te scheiden van het krimpmengsel, het feit dat het niet geschikt is voor medicinaal gebruik, de reactieconversie laag is, er veel bijproducten ontstaan, het product hoge kosten heeft en er sprake is van ernstige milieuvervuiling.
Er bestaat ook een enzymatische synthesemethode, zoals het gebruik van biergistmodder en andere micro-organismen voor biosynthese. De vrije gistmoddercellen van de brouwer werden gebruikt voor enzymatische synthese. Het proces was eenvoudig, de omzettingssnelheid was hoog en de kosten waren laag. Het productieproces van citicolinenatrium, gesynthetiseerd door enzymatische synthese, kan worden onderverdeeld in twee delen: het enzymatische syntheseproces en het extractie- en zuiveringsproces.
Bij orale inname wordt het snel opgenomen en in de darmen en lever gehydrolyseerd tot choline en cytosine. Deze komen in de bloedbaan terecht, passeren de bloed-hersenbarrière en worden in het centrale zenuwstelsel weer samengevoegd tot citicoline. Daar wordt 80% van de fosfolipidensynthese be?nvloed door de citicolineconcentratie in het lichaam.
Bovendien wordt citicoline in het centrale zenuwstelsel omgezet in acetylcholine en in de nieren en lever geoxideerd tot beta?ne. De wateroplosbaarheid van citicoline is goed, de biologische beschikbaarheid is maar liefst 90% en na orale toediening wordt slechts minder dan 1% uitgescheiden in de ontlasting. Er zijn twee absorptiepieken in het plasma: 1 uur en 24 uur na inname.
In rattenmodellen namen de concentraties radioactief gelabeld citicoline 10 uur na inname gestaag toe in de hersenen en waren ze wijd verspreid in de witte en grijze hersenstof. De hoge concentraties blijven 48 uur aanhouden en de eliminatie ervan verloopt zeer traag; slechts een kleine hoeveelheid wordt dagelijks uitgescheiden via urine, ontlasting en ademhaling. Exogene inname van citicoline kan een snel herstel van beschadigde celmembranen en mitochondri?n bevorderen, de celintegriteit en biologische prestaties behouden en apoptose en celdood remmen.