Definitie

Vitamine C is een in water oplosbare vitamine, chemisch bekend als L-ascorbinezuur, met een molecuulformule van C?H?O? en een moleculair gewicht van 176,12. Het is een essenti?le basisvoedingsstof voor het menselijk lichaam, met een sterke reduceerbaarheid, is wijdverspreid aanwezig in vers fruit en groenten en is cruciaal voor het behoud van een normale stofwisseling en de gezondheid van het lichaam.

Fysische en chemische eigenschappen

Wateroplosbaarheid

Vitamine C is gemakkelijk oplosbaar in water en wordt snel door het menselijk lichaam opgenomen. Een overmatige inname kan echter via de urine worden uitgescheiden.

Reductieve en antioxiderende eigenschappen

Als sterk reductiemiddel kan het vrije radicalen elimineren, cellen beschermen tegen oxidatieve schade en de ijzerabsorptie bevorderen (door driewaardig ijzer te reduceren tot tweewaardig ijzer).

Zuur

Heeft zure eigenschappen, actieve chemische eigenschappen en kan reageren met andere stoffen (zoals hydrolyse en oxidatie).

Thermische instabiliteit

Na verhitting is het gemakkelijk te ontbinden en verliest het zijn werking. Langdurig koken of verhitting op hoge temperatuur kan leiden tot een aanzienlijke daling van het vitamine C-gehalte in fruit en groenten.

Suikergelijkenis

De moleculaire structuur lijkt op die van suikers en bezit enkele fysisch-chemische reactiekarakteristieken van suikers.

Samenvatting

De fysisch-chemische eigenschappen van vitamine C bepalen de biologische activiteit en functie ervan. Zo ondersteunen de oplosbaarheid in water en de reduceerbaarheid de antioxiderende en ijzeropnamebevorderende werking. De hittegevoeligheid suggereert dat er behoefte is aan aanvulling met verse ingredi?nten of verstandige kookmethoden.