Polyglucose [(C6H10O5)n] is een polymeer bestaande uit glucose, sorbitol en citroenzuur (of fosforzuur) gemengd in een bepaalde verhouding, verhit bij hoge temperatuur gepolymeriseerd en geraffineerd en gedroogd, met een gemiddelde polymerisatiegraad van 12, wat behoort tot oplosbare voedingsvezels. Sinds de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) in 1981 het gebruik van polyglucose als voedseladditief goedkeurde, hebben veel landen het gebruik ervan ook goedgekeurd. In 2010 heeft China GB 25541-2010 "Nationale Norm voor Voedselveiligheid en Voedseladditief Polyglucose" uitgegeven, waarin de sensorische, fysische en chemische indexen van polyglucose werden vereist. Dus, wat is het effect van polyglucose op het menselijk lichaam?

Als oplosbare voedingsvezel heeft polyglucose naast zijn fysische en chemische eigenschappen, zoals een goede stabiliteit en vochtretentie, de volgende effecten. 1, lage energie: Omdat polyglucose moeilijk biologisch afbreekbaar is, is de warmteproductie zeer laag en wordt het niet gemakkelijk door het lichaam opgenomen, dus het veroorzaakt niet gemakkelijk menselijke obesitas. 2, regulering van de darmflora: polyglucose is een prebioticum, kan de reproductie van nuttige darmbacteri?n (bifidobacterium, Lactobacillus) bevorderen en de groei van schadelijke bacteri?n zoals clostridium remmen, kan de menselijke darmcondities verbeteren, de stoelgang bevorderen en constipatie voorkomen. 3, cholesterol verlagen: microbi?le afbraakproducten van polyglucose kunnen de cholesterolsynthese remmen, het cholesterolmetabolisme in het proces van galzuuradsorptie na uitscheiding via de ontlasting, en een rol spelen bij het verminderen van cholesterolabsorptie. Naast de bovengenoemde effecten, bleek uit de studie ook dat polyglucose ook de calciumabsorptie en botmineralisatie kan bevorderen. Op basis van de bovengenoemde functionele eigenschappen wordt polyglucose veel gebruikt in verschillende voedingsmiddelen. Het toevoegen van polyglucose aan dranken kan bijvoorbeeld niet alleen de smaak van suikervrije en suikerarme dranken verbeteren, maar ook de voedingsvezels aanvullen; bakproducten en vleesproducten waaraan polyglucose is toegevoegd, hebben een waterbindende werking en een lage energiewaarde; de ??toevoeging van polyglucose aan gezondheidsvoeding voorkomt constipatie. De werking van polyglucose is zo groot dat het bijzonder belangrijk is om het polyglucosegehalte in voedsel nauwkeurig te kunnen bepalen. Momenteel is GB 5009.245-2016 "Bepaling van polydextrose in de nationale norm voor voedselveiligheid" de testnorm voor polydextrose in voedsel. Het principe is dat polydextrose wordt ge?xtraheerd met heet water, na ultrafiltratiecentrifugatie wordt het filtraat verwijderd door enzymatische hydrolyse van zetmeel, fructanen en andere interfererende stoffen, waarna de ionenchromatografie-pulsamperometrische detector wordt gebruikt om het gehalte kwantitatief te bepalen. Hoewel het scheidingseffect van deze standaard goed is, is het noodzakelijk om de bron van de toegevoegde polyglucose te bepalen en het referentiemateriaal te selecteren voor de polyglucosehomologie die aan voeding wordt toegevoegd om de nauwkeurigheid van de resultaten te garanderen. Door de voortdurende verdieping van het onderzoek naar polyglucose zal het toepassingsgebied ervan steeds breder worden, de gezonde ontwikkeling van de voedings-, gezondheidsvoedings- en andere aanverwante industrie?n stimuleren en enorme economische en sociale voordelen opleveren, die de levensstandaard en economische ontwikkeling van mensen aanzienlijk zullen verbeteren.