Natriumalginaat is een bijproduct van de extractie van jodium en mannitol uit bruine algen zoals kelp of zeewier. Het molecuul bestaat uit β-D-mannuronzuur (M) en α-L-guluronzuur (G), verbonden door (1 → 4)-bindingen. Een waterige natriumalginaatoplossing heeft een hoge viscositeit en is gebruikt als verdikkingsmiddel, stabilisator, emulgator, enz. in levensmiddelen. Natriumalginaat is een niet-toxisch voedingsmiddel dat al in 1938 werd opgenomen in de Amerikaanse Farmacopee. Natriumalginaat bevat een grote hoeveelheid -COO-, dat polyanionisch gedrag kan vertonen in waterige oplossing en een zekere mate van adhesie heeft. Het kan worden gebruikt als geneesmiddeldrager voor de behandeling van slijmvliesweefsel. Onder zure omstandigheden, - wanneer COO - wordt omgezet in COOH, neemt de ionisatiegraad af, neemt de hydrofiliciteit van natriumalginaat af, krimpt de moleculaire keten en stijgt de pH-waarde. De COOH-groep dissocieert continu, waardoor de hydrofiliciteit van natriumalginaat toeneemt en de moleculaire keten wordt uitgerekt. Daarom heeft natriumalginaat een aanzienlijke pH-gevoeligheid. Natriumalginaat kan snel een gel vormen onder extreem milde omstandigheden. Wanneer kationen zoals Ca2+ en Sr2+ aanwezig zijn, zal de Na+ op de G-eenheid worden uitgewisseld met tweewaardige kationen, en zal de G-eenheid zich opstapelen om een ??vernet netwerkstructuur te vormen, waardoor een hydrogel wordt gevormd. De omstandigheden waaronder natriumalginaat een gel vormt, zijn mild, waardoor de inactivering van gevoelige geneesmiddelen, eiwitten, cellen, enzymen en andere actieve stoffen kan worden vermeden. Vanwege deze uitstekende eigenschappen is natriumalginaat veel gebruikt in de voedingsmiddelenindustrie en farmaceutische sector.