Theepolyfenolen (TP's) is een algemene term voor polyhydroxyfenolische verbindingen in thee, waaronder flavanolen (catechinen), flavandiolen, flavono?den en fenolzuren. Catechinen vormen een klasse belangrijke stoffen in theepolyfenolen en vormen ongeveer 60% tot 80% van de totale hoeveelheid theepolyfenolen. Ze bevatten voornamelijk 8 monomeren, waaronder epigallocatechinegallaat, epigallocatechine, gallocatechine, epicatechinegallaat, epicatechinegallaat, catechinegallaat, epicatechinegallaat, epicatechinegallaat, epicatechinegallaat, epicatechinegallaat, epicatechinegallaat, epicatechinegallaat, epicatechine en epicatechine.

Tijdens de theeverwerking oxideren polyfenoloxidase en peroxidase catechines om thearubine, theaflavine en theaflavine te verkrijgen, drie theepigmenten. Deze TP's geven de thee niet alleen zijn complexe smaak en kleur, maar zijn ook goed voor de gezondheid.

Tegenwoordig denken mensen, naast het nastreven van hoogwaardige economische ontwikkeling, ook na over groene ontwikkeling en recycling. Polyfenolen in thee hebben een antioxiderende, antibacteri?le, antikanker- en antiobesitaswerking, waardoor onderzoekers ze hebben gebruikt in medicijnen en voeding.

In de geneeskunde maken onderzoekers gebruik van afgiftesystemen om gemakkelijk afbreekbare medicijnen te beschermen en hun biologische beschikbaarheid te verbeteren. Daarnaast worden theepolyfenolen gecombineerd met eiwitten en polysachariden om nieuwe zonnebrandproducten en medicijnen te maken. Deze worden gebruikt voor huidverzorging, als middel tegen allergie?n en ziektes, voor het behoud van een goede mondgezondheid en voor de regulering van het lipidenmetabolisme.

In het voedingsonderzoek worden theepolyfenolen voornamelijk gecombineerd met polysachariden, eiwitten, enz. door middel van de interactie van moleculen om de sensorische kwaliteit van voedsel te verbeteren, de houdbaarheid van voedsel te verlengen en voedselverpakkingsmaterialen te maken. Op basis hiervan hebben we het toepassingsonderzoek van theepolyfenolen in de voedings- en medische sector besproken, om zo een referentie te vormen voor diepgaand onderzoek naar theepolyfenolen in voeding en geneeskunde.

1. Fysische en chemische eigenschappen van theepolyfenolen

Theepolyfenolen worden gewonnen uit theebladeren en zijn een mengsel van organische polyhydroxylverbindingen, waaronder catechines, anthocyanen, flavonolen en fenolzuren. De belangrijkste antioxidant is catechine. Epigallocatechinegallaat is goed voor 50% tot 60% van de thee, epicatechinegallaat voor 15% tot 20%, epigallocatechine voor 10% tot 15%, gallatechine voor 6% tot 8% en epicatechine voor 4% tot 6%. Bij kamertemperatuur zijn theepolyfenolen een lichtgeel of lichtgroen poeder, met een scherpe smaak, een sterke zuurbestendigheid en een stabiele pH-waarde van 2 tot 7. Theepolyfenolen hebben een zekere hygroscopiciteit en veranderen gemakkelijk van kleur in een alkalische omgeving.

2. Biologische activiteit van theepolyfenolen

Theepolyfenolen hebben diverse biologische eigenschappen, zoals antioxidant, antibacterieel en anti-mutatie. EGCG is de meest voorkomende stof in catechines en vervult de belangrijkste antioxiderende werking. De biologische activiteit is afkomstig van de fenolische hydroxylgroep in theepolyfenolen, die verschillende biologische eigenschappen heeft in verschillende soorten voedsel. Deze speciale functies maken theepolyfenolen veelgebruikt in voedingsmiddelen.

Toepassing van theepolyfenolen in voeding

1. Voedselconservering en conservering

Theepolyfenolen kunnen breed worden gebruikt als conserveermiddel en conserveermiddel voor voedsel. De niet-toxische bijwerkingen en de veilige eigenschappen voor consumptie maken het een ideale keuze. Ze kunnen verkleuring door oxidatie van voedsel voorkomen, de stabiliteit van cellulose verbeteren en de voedingsstoffen in voedsel beschermen.

2. Vervang synthetische antioxidanten

Met de aandacht voor voedselveiligheid vervangen theepolyfenolen geleidelijk kunstmatige antioxidanten als natuurlijke antioxidanten. Ze kunnen niet alleen worden gebruikt in dierlijke en plantaardige oli?n, vleesproducten, aquatische producten, fruit en groenten, enz., maar ook in gebak, snoep, enzovoort. Het is vermeldenswaard dat de antioxiderende werking van theepolyfenolen voor het eerst werd gebruikt in vetten en vette voedingsmiddelen. Dankzij de activiteit van fenolhydroxyl op de benzeenring van catechines om waterstof te leveren, heeft het een sterk reducerend vermogen en wordt het een ideale natuurlijke antioxidant voor vetten.

Het antioxidatieve mechanisme van theepolyfenolen is dat de actieve fenolhydroxylgroep, als waterstofdonor, zich bindt aan de vrije vetzuren, de kettingreactie van vetzuuroxidatie onderbreekt en zo de vorming van hydroperoxide remt. Tegelijkertijd kunnen vetoplosbare theepolyfenolen chelateren met sporen van variabele metaalelementen in olie, waardoor de katalytische activiteit verloren gaat en de kettingreactie van vrije radicalen vanaf de bron wordt be?indigd. Bovendien oxideert de fenolhydroxylgroep zelf gemakkelijk, wat het zuurstofgehalte in de olie verlaagt en de oxidatie van de olie vertraagt.

3.Functionele voedselontwikkeling

Theepolyfenolen hebben een groot potentieel in de ontwikkeling van functionele voeding en hun unieke chemische structuur zorgt ervoor dat ze een sterk vermogen hebben om vrije radicalen te verwijderen. Theepolyfenolen hebben een laag REDOX-potentieel; de hydroxylgroep van polyfenolen kan waterstof leveren om de kettingreactie van vrije radicalen te onderbreken of te be?indigen, en hun unieke chemische structuur zorgt ervoor dat ze een sterk vermogen hebben om vrije radicalen te verwijderen. Theepolyfenolen kunnen het systeem voor het verwijderen van vrije radicalen activeren en de productie ervan remmen door de oxidatie-inducerende overgangsmetaalionen van het oxidase-systeem te remmen. Als natuurlijke radicalenvanger zijn theepolyfenolen gunstig voor de menselijke gezondheid. Hoewel China op dit gebied nog in de kinderschoenen staat, zijn er brede perspectieven voor toekomstige ontwikkeling.

4. Toepassing bij het conserveren van vleesproducten en waterproducten

De meest voorkomende pathogene bacteri?n in vleesproducten zijn pseudomonas, enterobacter, staphylococcus en salmonella. De belangrijkste bacteri?n die bederf van aquatische producten veroorzaken, zijn pseudomonas. Polyfenolen uit thee kunnen de voortplanting van diverse bacteri?n effectief remmen, de oxidatie van vet vertragen en het bederf vertragen, waardoor de versheid van vlees- en aquatische producten wordt verlengd.

De laatste jaren wordt er veelvuldig melding gemaakt van theepolyfenolen in varkensvlees, rundvlees, lamsvlees en andere vleesproducten, en in diverse vissoorten, surimi, visballetjes, garnalen en andere waterproducten, als een ideaal natuurlijk bewaarmiddel. Een groot aantal studies heeft aangetoond dat hoe hoger de concentratie theepolyfenolconserveeroplossing, hoe beter het remmende effect op de micro-organismen in vleesproducten en waterproducten. Theepolyfenolen hebben echter een negatief effect op de sensorische waarneming van vlees, wat resulteert in de kleur van het vlees. Theepolyfenolen kunnen de groei van veel soorten bacteri?n remmen, maar het werkingsmechanisme is niet duidelijk.

5. Toepassing bij het conserveren van fruit en groenten

Betere beheersing van pathologisch waterverlies door schadelijke micro-organismen bij fruitschade; theepolyfenolen hebben een sterke antioxiderende werking, wat oxidatieve schade aan fruit en groenten kan vertragen, de activiteit van polyfenoloxidase kan reguleren en het afweersysteem van fruit en groenten kan activeren. Tegelijkertijd bevatten theepolyfenolmoleculen een aantal actieve fenolische hydroxylgroepen, die de waterstof in de moleculen direct kunnen leveren aan vitamine C in fruit en groenten, waardoor deze een gereduceerde toestand kan behouden en het vitamine C-verlies kan verminderen.

De lage concentratie theepolyfenolen die op het oppervlak van vers fruit en groenten worden gespoten of gecoat, kan de bacteri?le reproductie remmen en de houdbaarheid van fruit en groenten verlengen. Het mechanisme voor het behoud van de versheid is complex en de belangrijkste factoren verschillen per soort fruit en groente. Bovendien kunnen theepolyfenolen ook de narijping van fruit en groenten vertragen, omdat ze een vertragend effect hebben op de biochemische activiteit van fruit en groenten. Het conserveringsmechanisme van theepolyfenolen is echter niet hetzelfde voor verschillende soorten fruit en groenten, en de vereiste dosering en gebruiksomstandigheden van verschillende objecten zijn verschillend, wat eveneens nader onderzoek vereist.

Toepassing van theepolyfenolen in de geneeskunde

1, anti-oxidatie en anti-straling

Door hun unieke chemische structuur hebben theepolyfenolen een zeer sterke antioxiderende werking, veel sterker dan gangbare antioxidanten zoals VC, VE en kunstmatige antioxidanten zoals BHT, BHA, enzovoort. Daarnaast kunnen theepolyfenolen ook schadelijke vrije radicalen verwijderen, de immuniteit van het lichaam versterken en catechinederivaten de toxiciteit van zware metalen voor het menselijk lichaam verminderen en een antistralingseffect hebben. Daarom staan ??ze ook wel bekend als "stralingbestrijders".

2.Hemostatische functie

Theepolyfenolen hebben een antioxiderende en antibacteri?le werking. Ze kunnen oxidatieve stress en bacteri?le groei in de wond remmen, de vorming van bloedvaten in vitro en de afzetting van collageen bevorderen, rode bloedcellen en neutrofielen activeren en bloedingen snel stoppen. Eiwitten, stollingsfactoren, bloedplaatjes en fibrine in de wond werken samen met theepolyfenolen om stollingscomponenten te produceren en de wondgenezing te versnellen.

3. Antitumortherapie

Polyfenolen uit thee, met name catechinederivaten, hebben een antimutatie- en antikankerwerking. Ze kunnen het lipideperoxidatieproces hinderen en remmen, de enzymactiviteit in het menselijk lichaam op peil houden en verbeteren en een goed effect hebben op de preventie en aanvullende behandeling van maagkanker, darmkanker en andere ziekten.

4, bloedlipiden verminderen, atherosclerose remmen

Polyfenolen uit thee kunnen de stijging van het cholesterolgehalte in plasma en lever aanzienlijk remmen, de uitscheiding van lipiden uit de ontlasting bevorderen en niet alleen atherosclerose voorkomen, maar ook gewichtsverlies bevorderen. EGCG en andere catechines reguleren het lipidenmetabolisme door de opname van voedingsstoffen in het maag-darmkanaal te remmen, de vorming van vetcellen en lipiden te reguleren, de darmflora te reguleren en de insulineresistentie te verbeteren.

5. Preventie van hart- en vaatziekten

Theepolyfenolen hebben een goede preventieve en therapeutische werking op hart- en vaatziekten, met name bij het remmen van atherosclerose veroorzaakt door een hoog cholesterol- en triglyceridengehalte. Daarnaast kunnen theepolyfenolen ook helpen bij het handhaven en verlagen van de bloeddruk en het reguleren van de suikerstofwisseling om de bloedsuikerspiegel te verlagen.

6. Anti-oxidatie en anti-veroudering

Theepolyfenolen kunnen overtollige vrije radicalen in het menselijk lichaam verwijderen en de veroudering van het lichaam vertragen. De antioxiderende werking van theepolyfenolen is sterker dan die van VE, en is beter in combinatie met VC en VE.

7. Cari?spreventie

Het is bewezen dat polyfenolen uit thee de vorming van cariogene bacteri?n sterk kunnen remmen en de tandplak en de parodontale index aanzienlijk kunnen verminderen.

8. Antibacterieel en antiviraal

Polyfenolen kunnen celeiwitten neerslaan, denatureren en deactiveren. Catechines worden, op basis van de antibacteri?le en antivirale werking van theepolyfenolen, in het buitenland gebruikt in airconditioners. EGCG in TP's kan zich binden aan het lipidenmembraan van bacteri?n en het folaatmetabolisme van bacteri?n be?nvloeden door het cytoplasmatische enzym dihydrofolaatreductase te remmen, waardoor het antibacteri?le doel wordt bereikt.