Sucroseis een disacharide, bestaande uit één molecuul glucose en één molecuul fructose, verbonden door een alfa-1,2-glucosidebinding. De moleculaire structuur is relatief groot en complex, en deze structuur bepaalt enkele van de basiseigenschappen, zoals zoetheid en oplosbaarheid.

Sucrose komt voornamelijk uit planten, waarvan suikerriet en suikerbiet de meest voorkomende zijn. Door de stengel van het riet te persen, wordt het sap eruit gehaald en via een reeks filtratie-, concentratie-, kristallisatie- en andere processen worden sucrosekristallen verkregen.

Sacharose is een van de meest voorkomende zoetstoffen en kan zoetheid toevoegen aan voedingsmiddelen en dranken, zoals snoep, chocolade, koekjes, gebak, enzovoort.

Sucralose, beter bekend als sucralose, is een kunstmatige zoetstof zonder calorie?n en met een hoog gehalte aan werkzame stoffen. In 1976 werd een nieuw type zoetstof gezamenlijk ontwikkeld en gepatenteerd door British Telly Company en de Universiteit van Londen. In 1988 werd het op de markt gebracht. Het is de enige functionele zoetstof met sucrose als grondstof.

Sucralose is een wit kristallijn poeder dat zeer goed oplosbaar is in water, met een oplosbaarheid van 28,2 g/100 ml in water bij 20 °C. Het heeft de volgende kenmerken: energiearm, een hoge zoetheid en een hoge veiligheid. Sucralose wordt op verschillende manieren gesynthetiseerd, zoals de methode voor volledige groepsbescherming, de methode voor enkelvoudige groepsbescherming (single-estermethode), de biokatalysemethode (enzymchemische methode), de raffinosemethode en de tetrachlorosemethode. In het dagelijks leven wordt sucralose gebruikt in dranken, zuivelproducten, bakkerijproducten en zoetwaren.

Onderscheid

(1) Zoetheid
Sucrose is een veelgebruikte zoetstof en de zoetheid ervan is een relatieve standaard, meestal gedefinieerd als 1,0 (gebaseerd op de eigen zoetheid). De zoetheid is relatief laag, wat kan zorgen voor natuurlijke zoetheid in voedsel, en het is een bekende bron van zoetheid in de dagelijkse voeding van mensen, zoals snoep en gebak.
Sucralose is erg zoet, 400-800 keer zo zoet als sucrose. Dit betekent dat slechts een zeer kleine hoeveelheid sucralose nodig is om dezelfde zoetheid te bereiken als een grote hoeveelheid sucrose. Zo kan bij de productie van dranken een kleine hoeveelheid sucralose worden gebruikt om de drank voldoende zoet te maken.

(2) Warmte
Sucrose kan energie leveren aan het menselijk lichaam, en elke gram sucrose in het menselijk lichaam kan volledig worden geoxideerd en afgebroken om ongeveer 4000 calorie?n te produceren. Wanneer het lichaam sucrose binnenkrijgt, wordt het in het spijsverteringskanaal gehydrolyseerd tot glucose en fructose, die vervolgens in de bloedbaan worden opgenomen, door cellen worden gebruikt als energiebron of worden omgezet in glycogeen voor opslag.
Sucralose levert vrijwel geen calorie?n. Omdat het nauwelijks wordt opgenomen in het spijsverteringsstelsel en grotendeels intact via de urine wordt uitgescheiden, is sucralose een ideale zoetstof voor mensen die hun calorie-inname moeten beheersen, zoals diabetici en mensen met obesitas.

(3) Beveiliging
Sucrose is een natuurlijk voorkomende suiker die in normale hoeveelheden veilig is voor menselijke consumptie. Overmatige consumptie van sucrose kan echter leiden tot een aantal gezondheidsproblemen, zoals cari?s, een verhoogde bloedsuikerspiegel, obesitas en meer. Langdurig suikerrijke di?ten kunnen ook het risico op chronische ziekten zoals diabetes en hart- en vaatziekten verhogen.
Sucralose heeft een strenge veiligheidsbeoordeling ondergaan en wordt als veilig beschouwd voor normaal gebruik. Zo heeft China het gebruik van sucralose in 1997 officieel goedgekeurd en hebben de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) en vele andere landen en organisaties sucralose goedgekeurd als voedseladditief.