De traditionele productiemethode voor inositol is drukhydrolyse. Dankzij jarenlange ervaring in de industri?le productie is drukhydrolyse de belangrijkste procestechnologie die door binnenlandse fabrikanten wordt toegepast en is deze continu verbeterd. Het algemene proces van drukhydrolyse is als volgt: fytine (hydrolyse) → hydrolyseoplossing (neutralisatie, filtratie) → inositoloplossing (verwijdering van onzuiverheden en concentratie, kristallisatiecentrifugatie) → ruwe inositol (oplossing en verwijdering van onzuiverheden, kristallisatiecentrifugatie) → fijn product. Hydrolyse en raffinage zijn de twee belangrijkste stappen.
Hydrolyse van natriumfytaat
Met behulp van ma?swater als grondstof wordt natriumfytaat geproduceerd door middel van ionenwisselingsharsadsorptie en vervolgens onderworpen aan een drukhydrolysereactie om inositol te produceren. Tegelijkertijd met de productie van inositol zorgt de coproductie van dinatriumwaterstoffosfaat (de productie van dinatriumwaterstoffosfaat is ongeveer 12 keer zo hoog als die van inositol) voor effectieve terugwinning van organisch fosfor uit granen, wat een nieuwe weg opent voor de terugwinning van organisch fosfor in landbouwproducten en bijproducten.
Beschrijving van het productieproces: Het maisweekwater wordt geadsorbeerd door ionenwisselaarhars om een ??bepaalde concentratie natriumfytaatoplossing te verkrijgen, die vervolgens onder druk wordt onderworpen aan een hydrolysereactie om inositol en dinatriumwaterstoffosfaat te genereren. Na een bepaalde reactietijd wordt het materiaal afgevoerd, gefilterd, gekoeld en gekristalliseerd, wat resulteert in de neerslag van dinatriumwaterstoffosfaatkristallen. De hydrolysereactieoplossing van natriumdiwaterstoffosfaatkristallen wordt achtereenvolgens gezuiverd door anionen- en kationenwisselaarharsen totdat de concentratie anionen en kationen in de hydrolysereactieoplossing de gespecificeerde norm bereikt. De gezuiverde hydrolysereactieoplossing kan worden geconcentreerd en gekristalliseerd om het eindproduct inositol te verkrijgen. De opbrengst van inositol wordt voornamelijk be?nvloed door drie factoren: de hydrolysereactietijd, de hydrolysereactiedruk en de concentratie van de natriumfytaatoplossing. Door middel van orthogonale experimenten werden de optimale reactieomstandigheden voor de hydrolysereactie als volgt verkregen: een hydrolysetijd van 7-8 uur, een natriumfytaatconcentratie van 20%, een hydrolysedruk van 1,5 MPa en een gemiddelde inositolopbrengst van 0,1544% tot 0,1722%. Om het versterkende effect van de hydrolysereactor, bedverstopping in een industri?le ionenwisselaar, veranderingen in de uitwisselingscapaciteit te observeren en de omstandigheden van grote circulatie in de regeneratiefase van industri?le apparatuur te simuleren, werd een pilottest uitgevoerd met een apparaat met een verwerkingscapaciteit van 600 m3/a onder de bovengenoemde reactieomstandigheden. De gemiddelde inositolopbrengst is 0,1601% (meer dan 2,5 keer hoger dan de calciumfytaatmethode en de productkwaliteit voldoet aan de verschillende indicatoren die zijn gespecificeerd in de Nationale Farmacopee), wat overeenkomt met de testgegevens op kleine schaal.
Katalytische methode met atmosferische druk
De atmosferische katalytische methode is een nieuwe methode voor de productie van inositol. Deze methode is de afgelopen jaren in China ontwikkeld en in industri?le productie genomen. De hydrolyse en raffinage ervan hebben unieke eigenschappen. Belangrijke kenmerken:
(1) Vermindert de eenmalige investering in apparatuur aanzienlijk en kan meer dan 50% van de apparatuurinvestering besparen als de schaal hetzelfde is;
(2) Het gebruik van fytinehydrolysekatalysator verkort de productiecyclus en verbetert de benuttingsgraad van de grondstoffen;
(3) Het raffinageproces is verbeterd, wat heeft geresulteerd in een toename van de productkwaliteit en de opbrengst.
Katalytisch proces onder atmosferische druk: Een bepaalde hoeveelheid katalysator (bestaande uit glycerol, ureum en calciumcarbonaat) wordt toegevoegd aan een bepaalde concentratie fytineoplossing bij atmosferische druk en verhit voor hydrolyse. Na hydrolyse, filtratie, kristallisatie, droging en andere processen kan inositol worden verkregen. Dankzij de inherente eigenschappen van de katalysator kan inositol in één keer worden gekristalliseerd, wat resulteert in eindproducten van hogere kwaliteit en een vereenvoudigd proces. Katalysatoren kunnen worden gerecycled.