Vitamine C, ook bekend als ascorbinezuur, is een in water oplosbare vitamine die essentieel is voor de menselijke gezondheid
Vroege studies hebben aangetoond dat vitamine C diverse gezondheidsvoordelen heeft, waaronder een positief effect op het immuunsysteem, antioxiderende effecten en een goede cardiovasculaire gezondheid. Hoewel vitamine C een belangrijke voedingsstof is voor het behoud van een goede gezondheid, kan een teveel of te weinig vitamine C nadelige gevolgen hebben voor de gezondheid.
Melanoom (MM) is een kwaadaardige tumor die ontstaat in de pigmentcellen van de huid en is de gevaarlijkste vorm van huidkanker, hoewel de incidentie laag is en de ziekte agressiever en metastaseniger is. De incidentie van melanoom is de afgelopen decennia toegenomen.
Onlangs hebben onderzoekers van de University of South Florida in de Verenigde Staten en de University of Leicester in het Verenigd Koninkrijk een artikel gepubliceerd met de titel "Redox modulation of oxidatively-induced DNA damage by ascorbate enhances" in het tijdschrift Free Radical Biology and Medicine both in vitro and ex-vivo DNA damage formation and cell death in melanoma cells.
Studies hebben aangetoond dat de behandeling van melanoomkankercellen met vitamine C de door oxidatie veroorzaakte DNA-schade aan kankercellen kan verhogen en de dood van kankercellen kan bevorderen. Deze schade is evenredig met de hoeveelheid melanine in de cellen. Voor normale huidcellen speelt vitamine C een beschermende rol.
In deze studie cre?erden de onderzoekers een groep MM-cellijnen met verschillende pigmentatie, gebruikten waterstofperoxide als modeloxidatiemiddel en analyseerden vitamine C om de kans op afsterving van melanoomcellen te vergroten door oxidatie-ge?nduceerde DNA-schade te versterken.
De onderzoekers testten de niveaus van door vitamine C veroorzaakte DNA-schade in vijf cellijnen en ontdekten dat vergeleken met normale huidcellen, keratinocyten (HaCaT), de niveaus van endogene DNA-schade over het algemeen hoger waren in alle MM-cellen, in volgorde van ernst van de schade: SK23-cellen met hoge pigmentatie, SK28-cellen met matige pigmentatie, A375P- en A375M-cellen zonder pigmentatie, terwijl HaCaT-cellen de laagste mate van DNA-schade vertoonden.
Daarnaast analyseerden de onderzoekers de gevoeligheid van vijf cellijnen voor schade veroorzaakt door een oxidatiemiddel (waterstofperoxide). Ze ontdekten dat de gevoeligheid voor schade door waterstofperoxide overeenkwam met het bovenstaande.
Uit verdere analyse van intracellulaire oxidatieve soorten bleek dat MM-cellen veel hogere endogene niveaus van intracellulaire oxidatieve soorten vertoonden dan HaCaT-cellen. Bovendien was de sequentie van de vijf cellijnen consistent met DNA-schade, schadegevoeligheid en cytopigmentatie.
Vervolgens behandelden de onderzoekers de cellen met of zonder vitamine C en analyseerden ze de mogelijke regulerende effecten van vitamine C op oxidatie-ge?nduceerde DNA-schade en celdood.
Uit de resultaten bleek dat bij alle MM-cellen de mate van endogene DNA-schade veroorzaakt door de vitamine C-behandeling significant was toegenomen, terwijl die bij HaCaT-cellen niet significant was en de veroorzaakte endogene DNA-schade consistent was met het bovenstaande.
Bovendien was het niveau van vitamine C-ge?nduceerde nucleobaseschade het hoogst in sterk gepigmenteerde SK23-cellen (18,5%) en het laagst in niet-gepigmenteerde A375P-cellen (14,2%).
Omdat vitamine C peroxide-ge?nduceerde endogene DNA-schade en nucleobaseschade in MM-cellen kan versterken, analyseerden de onderzoekers ook het effect van vitamine C op DNA-dubbelstrengsbreuken. Ze ontdekten dat voor alle MM-cellen het aantal DNA-dubbelstrengsbreuken, veroorzaakt door vitamine C-behandeling, significant toenam, maar niet voor HaCaT-cellen. De sequentie van de vijf cellijnen is nog steeds consistent met het bovenstaande.
Belangrijk is dat de onderzoekers analyseerden of vitamine C de peroxid-ge?nduceerde MM-celdood versterkte. Ze ontdekten dat vitamine C de peroxid-ge?nduceerde dood van alle MM-cellen versterkte, terwijl het een beschermende rol speelde in HaCaT-cellen. De volgorde van doden kwam overeen met het bovenstaande.
Tenslotte bleek uit het onderzoek dat vitamine C de werkzaamheid van het bestaande melanoommedicijn Elesclomol kan versterken, waardoor de door Elesclomol veroorzaakte DNA-schade aan kankercellen aanzienlijk wordt verbeterd.
De onderzoekers zeiden dat het gebruik van vitamine C, dat de DNA-schade in kankercellen kan vergroten en tot de dood van kankercellen kan leiden, een effectievere manier zou kunnen zijn om melanomen te behandelen. Hiervoor zijn echter nog meer klinische studies en proeven nodig om het effect te bevestigen.
Aangezien vitamine C uitgebreid is onderzocht en goed wordt verdragen, denken de onderzoekers dat artsen vitamine C als supplement kunnen gebruiken om bestaande behandelingen te verbeteren.
Als we deze in vitro-studie als geheel bekijken, zien we datvitamine Ckan oxidatie-ge?nduceerde endogene DNA-schade versterken, de dood van kankercellen bevorderen, een beschermende rol spelen in normale huidcellen en de werkzaamheid van bestaande melanomenmedicijnen verbeteren, wat nader onderzoek verdient.