Veel mensen slikken tijdens het griepseizoen bruistabletten met vitamine C, en het ooit goddelijke medicijn "Vitamine C Yinqiao Tablet" verbindt ook deze generatie, die is opgegroeid met de naam "vitamine C" met "antiviraal middel tegen verkoudheid", met elkaar. Speelt vitamine C, een vitamine met een lange geschiedenis, zo'n rol? Hoe moet ik vitamine C aanvullen? Kan ik te veel vitamine C binnenkrijgen? Is het een probleem om te veel te eten?
In dit nummer gaat het over vitamine C. Ontdek wat vitamine C is, welke rol het speelt en hoe u het kunt aanvullen.
Vitamine C, ook bekend als ascorbinezuur, is een oplosbare vitamine met een chemische structuur die lijkt op glucose. De belangrijkste rol ervan in het menselijk lichaam is als volgt:
Helpt bij de synthese van belangrijke eiwitten: Vitamine C is nodig voor de synthese van collageen, dat aanwezig is in de huid, tanden en botten. Een tekort aan vitamine C leidt tot een trage wondgenezing. Vitamine C helpt ook bij de synthese van carnitine, een belangrijke drager in de vetstofwisseling. ② Vitamine C: helpt bij de synthese van neurotransmitters, vaatverwijders en ontstekingsremmende stoffen zoals prostacycline. Vitamine C: een natuurlijke antioxidant die de antioxidanten in het lichaam kan aanvullen.
Wat zijn antioxidanten? Het concept antioxidanten is wat abstract en behoeft enige uitleg.

Mensen gebruiken zuurstof om te metaboliseren. Tijdens dit proces ontstaan ??zuurstofmoleculen met alleen ge?soleerde elektronen (waaronder superoxide-anion (.O2-), hydroxylradicaal (.OH) en waterstofperoxide (H?O?)). Dit soort ge?soleerde elektronen, zuurstofmoleculen, is instabiel en beweegt vrij rond, daarom wordt het een oxiderend radicaal genoemd.
Normale mensen geven een elektron af via andere stoffen om deze rondzwervende oxiderende radicalen te neutraliseren, dus er zal geen probleem zijn.
Bij blootstelling aan externe prikkels (zoals straling, chronische ontstekingen, aanvallen van pathogenen) of door eigen metabolische afwijkingen worden er teveel oxidatieve vrije radicalen geproduceerd, die niet tijdig geneutraliseerd kunnen worden.
Deze vrije radicalen vernietigen de celwand en het genetische materiaal van de cel door andere moleculen van elektronen te beroven, waardoor de celdood wordt versneld en ziekte ontstaat [1].
De zogenaamde antioxidanten zijn elektronendonoren, die elektronen kunnen leveren aan oxiderende vrije radicalen, waardoor ze een onschadelijk zuurstofmolecuul worden. Overmatige oxidatieve vrije radicalen veroorzaken grote schade aan het menselijk lichaam. Daarom bevat het menselijk lichaam veel antioxidanten. Antioxidanten in de voeding komen vooral voor in vers fruit en groenten. Veel studies hebben aangetoond dat het eten van meer fruit en groenten de sterfte kan verminderen, wat feitelijk te wijten is aan de rijke antioxidanten in deze voedingsmiddelen.
De meest voorkomende antioxidanten in voeding zijn: bètacaroteen en verwante caroteno?den (vitamine A), vitamine C en verschillende vormen van vitamine E.
Vitamine C kan niet door het lichaam worden aangemaakt en moet uit voedsel worden gehaald. Vitamine C uit voedsel wordt opgenomen in de dunne darm, en dit absorptieproces is ook adaptief. Te veel eten leidt tot een afname van de absorptie. Bij een inname van meer dan 1000 mg per dag is de absorptie slechts 50% of minder.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C in de Verenigde Staten is: 15-45 mg/dag voor kinderen; 75 mg/dag voor vrouwen; 90 mg/dag voor mannen; tot 120 mg/dag voor zwangere of zogende volwassenen. De bovengrens voor de vitamine C-inname voor volwassenen is 2000 mg/dag.

② Referentie-inname van voedingsstoffen in China: de aanbevolen hoeveelheid vitamine C voor de meeste volwassenen is 100 mg en de bovengrens is 2000 mg.
Kan een teveel schadelijk zijn? Omdat vitamine C een in water oplosbare vitamine is, kan een teveel via de nieren worden uitgescheiden en zelden vergiftiging veroorzaken. Er is echter een probleem dat aandacht vereist bij nierstenen, omdat vitamine C het oxalaatgehalte in de urine verhoogt en te veel oxalaat stenen met calcium vormt. Er is een verband tussen de inname van vitamine C via de voeding en supplementen en oxalaatnierstenen bij mannen [2]. Daarom wordt het niet aanbevolen om meer vitamine C in te nemen dan de aanbevolen bovengrens.
Als het om vitamine C gaat, denk je als eerste aan sinaasappels en zure citroenen. Sterker nog, veel groenten en fruit bevatten veel vitamine C. Als je de hoeveelheid vitamine C per 100 gram voedsel bestelt, staan ??sinaasappels verre van op de eerste plaats.
De volgende ingredi?nten zijn rijk aan vitamine C:

Gekleurde paprika en groene paprika: 100 g rode paprika bevat 190 mg vitamine C. Een middelgrote gekleurde paprika kan voldoen aan de vitamine C-behoefte van 2 dagen, maar levert ook vitamine A, wat kan worden beschouwd als een antioxidant, met slechts 26 kcal. Het vitamine C-gehalte van groene paprika is iets lager, maar voldoende voor de behoefte van 1 dag. Het vitamine C-gehalte van rode paprika is zelfs erg hoog. 1 klein bakje kan 100 mg of meer bevatten, maar niet iedereen kan dit verdragen.
Broccoli: 100 gram broccoli bevat 90 mg vitamine C, wat precies de dagelijkse behoefte is. Daarnaast levert het 2,6 gram voedingsvezels, wat neerkomt op slechts 34 kcal.
Kiwi's zijn ook rijk aan vitamine C. Los van de andere effecten is de vitamine-inhoud van papaja zeer rijk: 100 gram papaja bevat 62 mg vitamine C, terwijl het veel vitamine A bevat, slechts 39 kcal. Andere fruitsoorten en groenten die rijk zijn aan vitamine C zijn erwten, aardbeien, enzovoort.
De laatste 100 gram sinaasappelen en citroenen bevatten 53 mg vitamine C. Als u er twee per dag eet, betekent dit niet dat u een vitamine C-tekort hebt.