Al begin jaren 30 ontdekten wetenschappers dat blootstelling aan zonlicht of de consumptie van olijfolie, lijnzaadolie en andere uv-bestraalde voedingsmiddelen osteoporose kon bestrijden. Verder onderzoek door wetenschappers identificeerde en benoemde vitamine D als het actieve ingredi?nt in het menselijk lichaam voor de bestrijding van osteoporose.

Vitamine D (afgekort VD) is een in vet oplosbare vitamine en behoort tot een groep stero?de derivaten met een anti-rachitis werking en vergelijkbare structuren. De belangrijkste zijn vitamine D3 (cholecalciferol, cholecalciferol) en vitamine D2 (calciferol). Vitamine D in de voeding komt voornamelijk uit dierlijke producten zoals vislever, eidooier, boter, enz. Na inname wordt het via de gal in de dunne darm opgenomen en in de vorm van chylomicronen naar de bloedbaan getransporteerd. Het wordt door lever-, nier- en mitochondriale hydroxylase omgezet in 1,25-dihydroxyvitamine D3, een stof met biologische activiteit die de synthese van calciumbindend eiwit (CaBP) in het darmslijmvlies kan stimuleren, de calciumopname kan bevorderen en de botverkalking kan bevorderen. 7-dehydrocholesterol, een cholesterolderivaat in het menselijk lichaam, wordt subcutaan opgeslagen en kan onder invloed van zonlicht of ultraviolette straling worden omgezet in cholecalciferol. Het is een lichaamseigen vitamine D die de opname van calcium en fosfor bevordert.

VD is een derivaat van stero?den. Het is een wit kristal, oplosbaar in vet, met stabiele eigenschappen, hoge temperatuurbestendigheid, antioxidant, niet bestand tegen zuur en alkali, en kan worden vernietigd door vetzuurafbraak. Dierlijke lever, visleverolie en eidooier bevatten veel vitamine D. De dagelijkse behoefte voor zuigelingen, kinderen, adolescenten, zwangere vrouwen en zogende moeders is 400 IE (internationale eenheden). Bij een tekort zijn volwassenen vatbaar voor osteomalacie en kinderen voor rachitis. Een daling van het calciumgehalte in het bloed kan leiden tot spiertrekkingen in handen en voeten, stuiptrekkingen, enz., die ook verband houden met de ontwikkeling van tanden. Overmatige inname van vitamine D kan leiden tot een hoog calciumgehalte in het bloed, verlies van eetlust, braken, diarree en zelfs ectope ossificatie van zacht weefsel.