Bèta-glucaan uit gist is een functioneel polysacharide afkomstig uit de celwand van gist. In 1941 ontdekte Dr. Pillemer een stof in de celwand van gist die de immuniteit versterkt. In 1961 identificeerde Riggi dit actieve ingredi?nt in gistglycan als bèta-glucaan [1]. Veelvoorkomende bronnen van bèta-glucaan zijn onder andere haver, schimmels, zeewier, enz. Omdat het lichaam bèta-glucaan niet zelf kan aanmaken of afscheiden, moet het worden aangevuld door de buitenwereld.

Naast β-glucaan en de gistcelwand bevinden zich ook in water oplosbare mannose en een kleine hoeveelheid chitine. β-glucaan maakt 30% tot 60% uit van het droge gewicht van de celwand. De binnenste laag van de celwand behoort tot de structurele polysaccharide. De belangrijkste fysiologische functie is het handhaven van de mechanische sterkte van de celwand, zodat de cel zijn normale fysiologische vorm behoudt. Misaki et al. ontdekten dat de structuur van gist-β-glucaan voornamelijk bestaat uit β-1,3-bindingen en een bepaald percentage β-1,6-bindingsresiduen bevat.

De immunomodulerende werking van gist-bèta-glucaan hangt af van de precieze targeting, het vermogen om zich te binden aan specifieke receptoren op het oppervlak van immuuncellen en tegelijkertijd de fagocytose-activiteit van macrofagen te versterken. Dit proces optimaliseert snel de immuunrespons van het lichaam en handhaaft de optimale balans van het immuunsysteem.

Bèta-glucaan werkt voornamelijk door binding aan drie bèta-glucaan receptor typen [4] : (1) Dectin-1 receptor; (2) CR3; (3) Andere receptoren, waaronder de scavenger receptor en LacCer. Wanneer gist β-glucaan het menselijk lichaam binnenkomt en bindt aan de receptor, zal het de fosforylering van zijn intracellulaire immuun receptor tyrosine motief (ITAM) en Syk verhogen, en de PI3K/Akt pathway activeren, wat uiteindelijk leidt tot fagocytose, microbi?le dood en cytokine vrijgave, om zo vreemde cellen beter uit te sluiten en de invasie van vreemde virussen te voorkomen. En dan krijg je het effect van immuniteit.

De voordelen van bètaglucaan voor de huidgezondheid komen vooral tot uiting in de volgende aspecten [6]:

1) Antioxiderende werking: β-glucaan heeft antioxiderende eigenschappen, waardoor het de aanmaak van superoxiden en andere reactieve zuurstofsoorten (ROS) kan remmen en de schade door oxidatieve stress aan de huid kan verminderen.

2) Hydraterende werking: Dankzij het hoge molecuulgewicht heeft β-glucaan een sterk waterbindend vermogen, waardoor watermoleculen effectief aan het huidceloppervlak kunnen worden gebonden, waterverdamping kan worden voorkomen en vochtverlies via de opperhuid (TEWL) kan worden verminderd. Bovendien vormt het een beschermend laagje op het huidoppervlak, waardoor de huid gehydrateerd en zacht blijft.

3) Huidherstel en -helend vermogen: Seo et al. ontdekten dat verschillende bronnen van bètaglucaan de migratie van menselijke keratinocyten (HaCaT) en menselijke huidfibroblasten (HDFa) kunnen bevorderen en wondgenezing en re-epithelialisatie in muismodellen kunnen versnellen [7]. Bovendien helpen de ontstekingsremmende en anti-irriterende eigenschappen van bètaglucaan ontstekingen en roodheid te verlichten en een ge?rriteerde huid te verzachten. Een onderzoek in het Journal of Therapeutic Dermatology toonde aan dat bètaglucaan een effectieve aanvulling is op de behandeling van milde atopische dermatitis (eczeem) [8].

4) Anti-aging effecten: Bèta-glucaan helpt tekenen van huidveroudering, zoals rimpels en verslapping, te verminderen. Het bevordert de aanmaak van collageen en andere componenten van de extracellulaire matrix (ECM) van de huid, waardoor de huid dikker en elastischer wordt.

Daarnaast speelt bèta-glucaan een rol bij het reguleren van de darmflora, het verlagen van cholesterol, het tegengaan van vermoeidheid, het bevorderen van gezonde botten, enzovoort.

?