Alginian sodu jest produktem ubocznym ekstrakcji jodu i mannitolu z brunatnych alg, takich jak kelp lub wodorosty. Jego cz?steczka sk?ada si? z kwasu β - D-mannurowego (M) i kwasu α - L-gulurowego (G) po??czonych wi?zaniami (1 → 4). Wodny roztwór alginianu sodu ma wysok? lepko?? i by? stosowany jako zag?szczacz, stabilizator, emulgator itp. w ?ywno?ci. Alginian sodu jest nietoksyczn? ?ywno?ci?, która zosta?a uwzgl?dniona w Farmakopei Stanów Zjednoczonych ju? w 1938 roku. Alginian sodu zawiera du?? ilo?? - COO -, który mo?e wykazywa? zachowanie polianionowe w roztworze wodnym i ma pewien stopień adhezji. Mo?e by? stosowany jako no?nik leku do leczenia tkanki ?luzowej. W warunkach kwa?nych, - gdy COO - przekszta?ca si? w COOH, stopień jonizacji maleje, hydrofilowo?? alginianu sodu maleje, ?ańcuch cz?steczkowy kurczy si?, a warto?? pH wzrasta. Grupa COOH stale dysocjuje, zwi?kszaj?c hydrofilowo?? alginianu sodu i rozci?gaj?c ?ańcuch cz?steczkowy. Dlatego alginian sodu ma znaczn? wra?liwo?? na pH. Alginian sodu mo?e szybko tworzy? ?el w ekstremalnie ?agodnych warunkach. Gdy wyst?puj? kationy takie jak Ca2+ i Sr2+, Na+ w jednostce G wymieni si? z kationami dwuwarto?ciowymi, a jednostka G u?o?y si? w stos, tworz?c usieciowan? struktur? sieciow?, tworz?c w ten sposób hydro?el. Warunki, w których alginian sodu tworzy ?el, s? ?agodne, co pozwala unikn?? inaktywacji wra?liwych leków, bia?ek, komórek, enzymów i innych substancji czynnych. Ze wzgl?du na te doskona?e w?a?ciwo?ci alginian sodu jest szeroko stosowany w przemy?le spo?ywczym i farmaceutycznym.